Wat is Dyscalculie

Slecht kunnen rekenen

Het woord dyscalculie is samengevoegd uit het Griekse voorvoegsel dys (slecht) en het Latijnse woord calculie (van calculare, rekenen). Dyscalculie betekent dus slecht kunnen rekenen. Dyscalculie een leerstoornis op het gebied van rekenen. Uit onderzoek is gebleken dat dyscalculie een neurologische achtergrond heeft en dat deze stoornis aangeboren en erfelijk is. Kinderen met dyscalculie hebben blijvende problemen met het aanleren en toepassen van reken-wiskundekennis. Deze problemen zijn groter dan op basis van de totale intelligentie van het kind verwacht mag worden. De rekenachterstand valt op naast het leervermogen op andere gebieden zoals lezen.

Rekenprobleem of rekenstoornis

Als je kind een rekenprobleem heeft, wil dat nog niet zeggen dat er meteen sprake van een rekenstoornis. Rekenproblemen kunnen horen bij het ontwikkelen van vaardigheden op het gebied van rekenen, zoals getalsbegrip en vergelijken en ordenen van hoeveelheden. Veel problemen verdwijnen als het kind meer kennis en inzicht krijgt, of als er voldoende ondersteuning en oefening door de leerkracht wordt aangeboden. Als de problemen ondanks toegenomen kennis en voldoende ondersteuning niet verdwijnen kan er sprake zijn van een rekenstoornis. Verschillende rekenproblemen kunnen op dyscalculie wijzen.

Hoe weet je of je kind dyscalculie heeft

Als je kind slecht is in rekenen, hoe bepaal je dan of je kind misschien dyscalculie heeft? Deze diagnose wordt niet zomaar gesteld. Er moet eerst goed onderzocht worden, of het slecht kunnen rekenen niet aan andere oorzaken te wijten is. Is het rekenonderwijs op de basisschool van het kind wel in orde? Volgens onderzoek is 23% van de basisscholen in Nederland rekenzwak. Hebben kwalitatief goede bijlessen in een tijdsbestek van minstens zes maanden niet geholpen om de achterstand in te lopen? En, misschien wel het belangrijkste: is de achterstand niet toe te wijzen aan een andere (leer)stoornis?

Het stellen van de diagnose dyscalculie

Als het onderzoek alle andere oorzaken heeft uitgesloten, kan de diagnose gesteld worden dat je kind dyscalculie heeft. Maar dat mag alleen gedaan worden door specialisten die bevoegd zijn door hun hoge opleiding en expertise. Dit geldt alleen voor gz-psychologen en orthopedagoog-generalisten. Leerkrachten, intern begeleiders en remedial teachers mogen de diagnose dyscalculie dus niet stellen. Dyscalculie is een stoornis die waarschijnlijk erfelijk is. Er gaat aantoonbaar iets mis in het psychisch functioneren van het kind, waarbij specifieke hersendelen betrokken zijn Er is een duidelijke samenhang met dyslexie.

Feiten dyscalculie

Dyscalculie komt voor bij jongens en meisjes. 2-4% van alle kinderen heeft dyscalculie. De kans op dyscalculie is groter als de moeder tijdens de zwangerschap dronk, het kind te vroeg geboren is of een laag geboortegewicht had. Dyscalculie is waarschijnlijk erfelijk. Meestal heeft het kind naast dyscalculie ook een andere stoornis op het gebied van taal, geheugen, rijping of aandacht. Voorbeelden hiervan zijn dyslexie en ADHD. Dyscalculie en dyslexie komen ongeveer even vaak voor. Onderzoek heeft aangetoond dat er een verband is tussen beide stoornissen.